Asertywność - więcej niż mówienie nie
Próby wytłumaczenia pojęcia asertywności często kończą się stwierdzeniem, że jest to umiejętność pewnego mówienia nie. W rzeczywistości asertywność jest czymś znacznie szerszym – jest pewną umiejętnością, ale też cechą i postawą. Sama zdolność odmawiania jest ważna, ale nie zawsze oznacza asertywność. Warto o tym pamiętać, szczególnie budującrelacje w pracy.
Czym więc jest asertywność?
Asertywność to umiejętność zadawania pytań, wyrażania prośby, swoich uczuć, uwag, opinii w sposób otwarty, pełen szacunku wobec odbiorcy oraz siebie. To postawa, w której podstawowym założeniem jest to, że zarówno my, jak i nasi interlokutorzy jesteśmy równi, wymagamy tyle samo uwagi i szacunku. Komunikacja osoby asertywnej nie jest agresywna, nie narusza bezpieczeństwa twarzy żadnej ze stron. To nie tylko odpowiednie, grzeczne odmawianie, ale także przemyślane mówienie tak. Oznacza to postępowanie w zgodzie ze sobą i swoimi przekonaniami, ale też z szacunkiem wobec drugiej strony.
W przypadku konfliktu osoby asertywne pamiętają o tym, że potrzeby i prawa oponenta są równie ważne jak ich własne. Zostawiają przestrzeń na poznanie swoich punktów widzenia i są otwarci na poszukiwanie porozumienia.
Asertywna krytyka
Asertywność to także umiejętność wyrażania i przyjmowania krytyki, opinii i pochwał.
Związane jest to z umiejętnością budowania własnej przestrzeni oraz respektowania granic innych.
W asertywnym wyrażaniu opinii mogą pomóc Ci wyrażenia takie jak:
- moim zdaniem,
- szanuję twoją opinię, ja uważam jednak, że,
- moje odczucia są takie, a jakie są twoje?
Warto pamiętać też, że w argumentowaniu powinniśmy posługiwać się konkretnymi uzasadnieniami. Nawet, jeśli konflikt zaczyna przybierać formę kłótni, asertywność pomaga na zapanowanie nad sytuacją przez umiejętne wyrażanie próśb i swoich uczuć.
Co daje nam postawa asertywna?
Asertywność stawia nasze potrzeby na równi z potrzebami innych – chroni więc przed wykorzystywaniem. Decyzje osoby asertywnej są wynikiem realnego wyboru opartego na jej potrzebach, a nie na wewnętrznym poczuciu winy czy strachu. Wspiera to poczucie własnej wartości oraz wzbudza szacunek. W budowaniu relacji pomaga uzyskać wzajemne zaufanie. Stawia granice i tworzy przestrzeń na własne potrzeby, dzięki czemu pozwala na skuteczne dążenie w obranym kierunku – zachowując jednak szacunek wobec innych i dobre relacje. To wszystko daje ogrom możliwości rozwoju nie tylko w życiu zawodowym, ale również osobistym.